Monday-blues

Ben ik nu echt 1 van de weinige die op maandag altijd het gevoel heb dat ik te snel vergeet dat er een zaterdag en zondag aan vooraf gingen.

Het begint al met een gevecht met m'n ogen... ik wil dat ze opengaan, zij willen dat niet... Het gevecht om de warme douchestralen met huisgenoten. Geen van mijn huisgenoten zijn ochtendmensen dus een gezellig robbertje vechten is het niet. De jongste huisgenoot heeft een zeer wisselend rooster wat meestal enige vrijheid geeft...behalve op..uiteraard.. maandag. Na jaren weet hij nog niet dat hij verkeerde inschattingen maakt qua tijdsduur van alles wat hij doet. Hij denkt in 5 minuten dingen voor elkaar te krijgen waar een ander zo'n half uurtje mee bezig is... Moordneigingen bij mij zijn dan soms moeilijk te bedwingen (nee ik doe hem niks aan...zou niet kunnen, hij is bijna 2 meter en tilt mij zelfs met 1 arm op).
Natuurlijk kan ik niet vinden wat ik in m'n gedachten al aan zou trekken.... toch niet gewassen??? Zoeken dus naar wat anders en niets is leuk, geschikt of zwz het aanzien waard... het is wel maandagmorgen.
Een teckel en 6 katten eten geven die op maandagmorgen ook de luiheid van het weekend van zich afgeschud hebben en aan benen, armen, wat dan ook gaan hangen zonder greintje geduld of medeleven.

Ontbijt: volkorenboterham met kaas...ZONDER eitje, ZONDER een krant voor me op bed. Paniek begint al toe te slaan. Niet te lang er over doen, want teckel moet naar buiten en op maandag komt ze alle bekende vriendjes weer tegen, 2 dagen gemist dus we nemen de tijd om het juiste plekje te zoeken, gezellig bij elkaar. De maandagen dat het weer dan meewerkt zijn ook op 1 hand te tellen. Alles is, qua uiterlijk, weer te niet gedaan.
PC en geplande werkzaamheden zijn al door bedhuisgenoot geregeld en met het openen van de mailbox verschijnen de eerst ''zeur''mails, ''bel''mails en via KPN de ''spam''mails (dat blijft een zorgenkindje bij ze, dus bij mij). Stiekum ga ik eerst nog even naar m'n prive box... voor iedereen beter aangezien daar m'n humeur vaak van opknapt!
Toch maar beginnen aan wat van me gevraagd wordt. Ik weet echt zeker dat op maandag mensen gewoon sjago zijn, zeuren over niets en nooit bereid zijn om mee te werken! Ik hoor mensen al denken...ahhh ik niet... nou mooi wel.. let maar eens op jezelf dan, maar val mij er niet meer mee lastig, ik geef toe dat ik zo ben op maandag!
Maandag is zo'n dag waarin je merkt dat mensen eigenlijk ongelukkig zijn met wat ze doen. Na 2 dagen vrijheid kunnen ze maar moeilijk het harnas weer aantrekken. Ze geven het niet toe... nee ze blaffen je af (terwijl ze zelf willen dat je contact met ze opneemt???), ze kunnen niks vinden (tja maandag he???), het komt nu eigenlijk even niet uit. (eeuwige vergadering???), weet er nog wel een paar.
Ook merk je de ondergrondse ergenissen die zijn opgedaan in het weekend over familie, vrienden, wat dan ook. Ook op de sociale websites kom je dan de meeste klaagzinnen tegen... De vrolijkheid die wel getikt wordt is dan een tikkeltje te veel vrolijkheid... trap ik niet in.
Je kijkt tegen 5 dagen aan die van alles van je vragen en waar je op maandag gewoon even niet aan wilt denken, je wilt terug naar de zondag van luiheid en niets doen, je lichaam geeft dat ook aan, werkt ook niet mee.
Natuurlijk gaat die maandag voorbij en lig je 's avonds tikkie uitgeput op bed te denken aan wat de dinsdag van je vraagt, maar ik weet dan wel dat op dinsdag de gesprekken zo'n andere toon hebben, we zijn weer thuis in de week, we doen weer normaal (voor zover mogelijk).
Voor de mensen om mij heen is het bekend... Nak, ik spreek je dinsdag!

Tot blogs
Nak xx