Sommige dingen zijn inmiddels zo normaal dat je het maar
langs je heen laat gaan. Dingen die iedere keer zo’n beetje om de zelfde tijd
weer opspelen. Ik heb het dan niet over de vastgestelde feestdagen . Feestdagen…..
heb het nooit begrepen, zeker als klein kind niet, waarom ze allemaal zo genoemd werden.
Als je zoals ik christelijk
bent opgevoed en op de school met de Bijbel
je eerste woordjes en sommen leerde, was het sterven van Jezus voor mij
geen feestdag. Wist ik veel dat het sterven was om het voor ons beter te
maken. Laten we voorzichtig stellen dat
we dat dan gaan meemaken als wij zelf sterven, want anders is die missie
hopeloos mislukt. Als kind vond ik het
voor de toenmalige vorstin, Juliana, heel verdrietig dat je op je verjaardag
altijd uren op een trap moest gaan staan om verlepte bosjes bloemen in
ontvangst te nemen. Dan ga ik het maar niet hebben over Kerstmis, waarin de
verplichte bezoeken voor de nodige ruzies zorgen, wat een feest! Trouwens met al die samengestelde gezinnen van
tegenwoordig is het toch niet meer mogelijk om het in 2 dagen te proppen.
Gaan we naar de jaarovergang. Ook zo leuk. Overwerkte brandwondencentra, beesten
veranderd in junks (zitten al 2 weken onder de pillen) en veel mensen aan de
rand van alcoholvergiftiging, maar het vuurwerk was mooi en de bollen van tante
Gre lekker. Het grootste feest is dan nog dat we onszelf alles wat we lekker
vinden gaan ontzeggen, want we nemen van alle goeds het beste voor. Gezellig
hoor.
Dan Pasen, dat begon
ik te waarderen. Waarom met Pasen geen leuke frutseltjes net als met
Kerstmis. Alles lekker fris en helder,
vrolijk en blij. Regelmatig valt het op een moment in de lente die al z’n
pracht laat zien. Mooie takken in huis
met leuke beschilderde eitjes, niemand die zeurt dat er allerlei verplichtingen
zijn. Met al z’n betekenis en
versierselen bevalt Pasen mij eigenlijk heel goed. Pasen sluit voor mij altijd een
gedeelte af. Tsja ik eet wat te veel eieren volgens de mensen die het weten, te
veel chocolade, ook niet goed, maar dat zijn eigenlijk de enige zeurdingen dan.
Hemelvaart en Pinsteren zijn meer vakantiedagen geworden. De
eerste vakantie in de wat voor veel mensen al zomer wordt genoemd……. Nu kom ik weer even terug bij waar ik begon.
Ieder jaar komen dezelfde dingen terug…toch? Dus ook dat door velen wordt
verwacht dat als het 1 maart is het direct omslaat naar een groene wereld met
temperaturen waar we in de zomer al vaak niet aankomen. De eerste maart, dan is
het nog ca. 3 weken winter! Dan pas komt de lente. Zijn de verwachtingen van de meesten van ons tot zomerniveau gestegen. Terwijl je nog 3
maanden lente door moet worstelen. Er
kunnen mooie en ook warme lentedagen zijn, maar dat zijn geen zomerdagen, moet
je toch echt even wachten tot eind juni. Dan maar hopen op een aardige zomer.
Neem van mij aan, hij deugd nooit. Of te koud, te nat, te droog, te warm…
 |
| Foto Jolande de Buyzer |
Gelukkig weet ik ook dat er weer een herfst op volgt. Waarin
we in bewondering naar alle pracht kijken van de kleuren die we zien… dat de
eerste sneeuw zich ook niet aan de winter houdt. Zo blijven we, voorspelbaar geworden
inmiddels, het hele jaar bezig met het weer en alles wat daarbij hoort. Momenteel zitten we in de ‘’we denken dat het
zomer is’’ fase en man man wat valt het tegen. Volgens sommige moeten we weer
een jaar wachten op de volgende mooie ‘’zomerdag’’. We hebben Nederland omgetoverd met
kunstmatige gekweekte plantjes tot een vrolijk zomers geheel, dan verwachten we
wel medewerking van het weer….
Het is nu 10 mei , we hebben nog ongeveer een halve lente te
gaan. Het gaat nog moeilijk worden. Ons geduld zal nog op de proef gesteld
worden, maar ach, dan gaan we toch zoals gewoonlijk zeuren over de te dure
prijzen van de groente en de graaiende politici, de sporthelden of verliezers
en de lastige landgenoten die de dingen
anders doen dan wij, want laten we eerlijk zijn…wij weten het toch het beste…
Tot blogs
Nak xx
