Teun werd vooral door echtgenoot omarmd. Hij was ook de persoon die Teun als nieuw gezinslid introduceerde. Nu is het hier voor een kleine kitten moeilijk om een plek te vinden. Om dezelfde warmte te krijgen van de rest van het gezin als die hij van echtgenoot kreeg/krijgt. Ik moet eerlijk zijn en u vertellen dat met 4 volwassen katten en 1 teckel het voor mij eigenlijk wel goed was. Na de eerdere 6 begon het wat rustiger te worden. De gevechten om een plek bij brokjes en slaapkussens werden minder, er was meer plek. Het verlies van m'n 2 schatten vond ik erg en heb me echt daar overheen moeten zetten. Geen vervanging, maar vernieuwing. Na een week of 3 was ik om hoor. Zo'n klein lief bolletje wol...ze zijn zo leuk. Dan.
Een plek vinden tussen teckel en 4 medestrijders was een heel ander verhaal. Het heeft Teun regelmatig een corrigerende tik gekost (ik hou het netjes, want een tik schijnt tegenwoordig bijna gelijk te zijn aan een soort van doodslag). Ik heb het dan wel over tikken van z'n soortgenoten, hoger in rang. De teckel heeft een paar keer maar net mis gehapt. Laat ik iedereen direct geruststellen, Teun is bij al die opvoedmaanden nooit gewond geraakt. Hooguit gepikeerd en zeker boos, heel boos. Teun, het door echtgenoot tot in de grond verwende bolletje wol groeit natuurlijk wel door. In z'n jonge leventje heeft Teun alles opgeslagen in dat kleine koppie. Eigenlijk was er maar 1 die zijn goedkeuring kon wegdragen. Roos, de altijd lieve Roos... als kitten gaf Teun Roos al een grote mond.... en Roos? Zij likte hem af en warmde hem op als het koud was afgelopen winter.
Teun werd peuter, kleuter en groeide door tot wat wij nu een onuitstaanbare puber noemen. Ons ja is Teun zijn nee. Speeltijd is etenstijd. Hondenmand is Teunplek. Kattenpaal is Teunpaal. Achter de TV is het zo leuk, want dat mag niet. Een raam is niet langer dan een kwartier schoon. Niets leuker dan op aanrecht met luide miauwen duidelijk maken dat er weer wat anders is wat je wilt. Zelfs de baas van de beestenroedel, Luna, gaat met regelmaat op de loop. Even maar om dan snel terug te komen om met Teun te knuffen. Net als de rest. Net als wij. Alleen Teun is het allang niet meer. TERROR Teun is het al enige tijd. Maakt Teun niets uit. De Benjamin (wat een betere naam was geweest, want moeder is altijd schattig gebleven) krijgt in alles z'n zin,
Behalve als Terror Teun buiten in de tuin is. Dan is het weer Teuntje. Alles is eng, alles is groot, alles bezorgt hem de rillingen. Zonder begeleiding van Luna of Roos verzet hij geen stap. Loopt hij 3 stappen voor ze uit is het plots net een standbeeld. De teckel en Siem vertrouwt hij niet... die durven veel te veel. Macho's zijn het. Het op de schutting klimmen van Luna of Roos en daar naar kijken is zo'n beetje het meest gewaagde wat Teuntje buiten heeft beleefd. Hij is graag buiten, op de rieten stoel (liefst met zacht kussentje), kijkend naar wat iedereen tot hem komt brengen en wachtend op veel knuffels en aaitjes. Nooit erg lang. Zijn wij binnen dan krijgt het raan een enorme tik en weten we dat Teuntje met 1 stap over de drempel van de tuindeur weer Terror Teun zal zijn.... De grootste macho ooit in huize van Dartel aanwezig geweest en dat wil wat zeggen met al die mannen!
Tot blogs
Nak xx
