Dag zomer, welkom herfst!

Binnen een paar dagen ging de hitte over in een soort van herfstweer. Vertel ik jullie niets nieuws mee.
Buiten hoorde ik wind en regen spelen met elkaar en het geeft mij een fijn gevoel. Nee ik ga jullie niet al vervelen met mijn decemberverslaving! Het gaat dit keer meer over het feit dat ik steeds vaker denk dat ik toch echt nog meer genen of iets dergelijks moet missen.

Welke dit keer? Die van het huishouden is bekend. Deze gaat meer over het winkelen, mode, kopen, het weten wat er deze herfst moet. Ik hoor verhalen over de nieuwste aankopen, die te gaaf of keigoed zijn, aan. Kledingstukken die ineens een andere naam hebben. Weet ik veel dat het gewoon een spijkerbroek is, maar dan met een bepaald stiksel... De kleuren die we nu toch echt in de kast moeten hebben hangen. Er wordt me gevraagd wanneer ik ga winkelen om mijn collectie aan te passen en of ik die schitterende jurkjes bij H&M gezien heb... (ik heb/draag geen jurken.... zucht). Het heeft bij mij weinig zin... het is al jaren hetzelfde qua kleur en smaak.

Nu is dat allemaal nog te overzien als ik niet zo'n bloedhekel aan winkelen heb. Je kunt mij geweldig pesten en helemaal verdrietig maken met me een dag verplicht die winkels in te slepen waar van die verveelde gezichten staan met een blik van: waag het niet mij wat te vragen, je bent boven de 20...opzouten.!  Dan heb ik het nog niet over mijn andere ''winkeldames-tegens''... m'n lengte, m'n prachtige ''lange'' benen, mijn net zo verveelde gezicht en duidelijk rode hoofd van ergernis.... Ik krijg het zo benauwd in die zaken, ik word zo verdrietig. Kan dan alleen maar denken aan m'n laptop waar ik wat ik wil met een paar klikken kan aanschaffen (winkelen zonder kopen snap ik helemaal niet). Mag het dagen bekijken en als het me toch niet bevalt komen ze het weer ophalen ook! Neem me mee de stad in om boekenwinkels in te duiken of een antiekwinkel (en niet te vaak), maar laat me niet winkelen. Ik word er nu trouwens op gewezen dat ik al een tijdje het verkeerde Nederlandse woord gebruik. Sorry... ik bedoel shoppen!.



Kleuren heb ik weinig mee. Ik weet wat ik leuk vind en ben zeer saai...  alles is in zwart, bruin en spijkerblauw (oeps weer de fout in ..zwart-, bruin- en.denim-tinten). Wat voor seizoen het ook is... die kleuren horen bij mij al zo'n 25 jaar. Haal momenteel de leukste kledingsuggesties van Pinterest af, staat er wel  2001 bij, maar dat zal mij een zorg wezen. Ik ga dat ''net'' afzoeken en vind het... vaak voor een koopje en ik ben helemaal gelukkig. Een ander er gelukkig mee maken lukt vaak niet, want het is momenteel nou niet iets wat ''trending'' is. Gelukkig is eega niet anders dan ik, dus die kan het wel waarderen. Bij mij geen bloemen op buik of panters aan de armen. Geen lichtgevende, je kan het 1x aan, kledij.

Denk nu niet dat ik dagelijks in joggingbroek met t-shirt rondbanjer. Verre van dat, maar niet datgene wat in de etalage hangt of volgens de dames van RTL Boulevard zo hot is. Ik ben gewoon ik, lastig voor mezelf soms, maar ik voel me meestal prettig in ''mezelf'' zijn qua denken, doen en DRAGEN :-) Denk ook niet dat ik het andere bij iemand lelijk vind...helemaal niet! Het is alleen niet iets wat bij mij past. De 2 herfst-setjes die ik mee plaats...daar kun je mij in vinden. Kom je ze tegen, zeg even gedag, misschien ben ik het wel.

(Deze blog is gebruikt voor ''Mijn smaak ben ik'')

Tot blogs
Nak xx