Verhuisvirus

In de familie is enige tijd geleden het verhuisvirus losgebarsten. Dan heb ik het niet over plannen, maar over ECHTE verhuizingen... Al waren de plannen eigenlijk maar kort van te voren aanwezig.
Een op slot zittende huizenmarkt??? Nou niet bij mij in de familie. Bij 1 van ons is het ''te koop'' bord amper verder gekomen dan achter in de auto van de makelaar. Juist... ZIJ waren de verspreiders van het virus,de rest was snel besmet.

Nou is het verkopen/huur opzeggen 1 ding...het vinden van een nieuw stekje een ander. Jaren weten we precies wat we willen, maar als de dag daar is dan komen er toch een hoop twijfels.
Vandaag ziet het er naar uit dat allen die besmet geraakt waren nu toch de stek gevonden hebben.
Twee zitten al op hun stek, waaronder de verspreiders en wij. Drie moeten er nog.
Als je bedenkt dat mijn familie bestaat uit ons stamhoofd van 86 (die blijft zitten waar hij zit en deelt dat iedere week mee...). Twee dochters (waaronder ik dus) met echtgenoot en 5 kleinkinderen. Achterkleinkinderen zijn er ook, maar die hebben nog niet de leeftijd om het virus te kunnen krijgen gelukkig!
De dochters en drie kleinkinderen zijn besmet, om wat voor reden dan ook. Het stamhoofd heeft er inmiddels een punthoofd van, maar kan het gekozene tot nu toe waarderen. Een meevaller aangezien hij ook wekelijks probeert om het virus richting zijn woning te krijgen. Althans de plaats waar die staat. Helaas voor hem staan alle gekozen stekken weer op ruime afstand. Ligt niet aan hem, meer aan de plek waar zijn stek staat....die trekt geen van ons meer. We hebben allemaal de smaak van ruimte, natuur, gastvrijheid en openheid gevonden.

Nou is verhuizen voor mij een makkie geworden inmiddels. Ga richting de 20, gerekend vanaf m'n geboorte. Ik bezit een collectie verhuisdozen die al vele jaren niet aan uitpakken is toegekomen, maar ik neem ze trouw mee...je weet nooit of je ze nog eens nodig hebt... Ook nu staan de dozen weer trouw te wachten op wat komen gaat. De rest is uitgepakt, maar een gedeelte kan weer ingepakt worden aangezien 1 der besmette familieleden m'n eigen zoon is. Zijn lieve vriendin en hij gaan een eigen stek beginnen. Sneller dan verwacht, maar de kans deed zich voor... dus eigenlijk verhuizen wij hier ook nog even door...
De moeilijkste verhuizing is van zus. Ze weet niet wat verhuizen is na dik 30 jaar op dezelfde stek te hebben gewoond. Een huis en plaats achterlaten waar alles wat je aan gezin hebt zich heeft afgespeeld. Lief en leed in en rond het huis, want om hen heen wonen mensen die als familie beschouwd worden. Een kwestie van verstand boven gevoel. Allemaal weten we dat het een goede keus is en het huis mooi verkocht is, maar ze was nog de enige die op een vertrouwd stekkie woonde. We zeggen hoe we het allemaal getroffen hebben, maar toch denk ik dan vaak aan wat zus achter laat. Veel is al ingepakt aangezien zij de eerstvolgende is... nog maar een paar weken...
Na zus nog 2 besmette leden te gaan.

Moet wel zeggen dat zo'n virus een hoop gedoe met zich meebrengt. Gestreep in het oude, vertrouwde adressenboek. Nieuwe mailadressen. Telefoonnummers wijzigen in verschillende telefoons. Daar ben ik geen held in. Aan het eind van de uitbraak zal bij mij, zeker te weten, niet bij iedereen alles kloppen.  Zal onder knop 1 de enige staan die zeker blijft.... ons stamhoofd....want hij gaat echt niet...hoorde ik net nog.. dat was voor deze week....
Er valt weer een hoop te bekijken bij iedereen, foto's over en weer en de, voor ons normale, vraag.... Plek van de kerstboom al bekend??? Als die bekend is kunnen we pas allemaal weer rustig slapen.
Het is al augustus en van zus weten we...eind van de maand gaat het woord ''Kerst'' weer vallen... Dan weet ik ook zeker, ook al moet er nog werk verricht worden, het virus is voorbij.

Tot blogs!!
Nak xx